Zo nu de laatste dag van mijn verlof ! Ben een deel van de week bezig geweest mijn reisdocumenten weer in orde te krijgen. Nieuw paspoort, nieuw visum, ben er dus helemaal klaar voor. Nu alleen nog mezelf beperkingen opleggen wat ik ga inpakken om mee terug te nemen naar Kunduz.
Ik had meer dan een volle koffer me naar Nederland genomen om ruimte te maken in mijn kamertje in Kunduz, dus nu geen onnodige troep mee zeulen naar Afghanistan! Wat ik wel meeneem is een plastic zak vol met kleine knuffels (allemaal Pooh Bears en een verdwaalde Eeyore). De beertjes zijn voor de Afghaanse kindertjes die we zo vaak tegen komen. De beertjes emigreren dus.

Ik heb wel een zwak voor Eeyore. Hij wordt vaak beschreven als een pessimistic, gloomy, depressed, anhedonic, old grey stuffed donkey. Er zijn mensen die mij ook zo typeren. Misschien mag ik hem zo graag omdat we gelijkgestemde zielen zijn? Hoe dan ook hij doet me ook denken aan mijn muildier Jules die nu buiten staat, in de sneeuw, en daar wordt je, bij dit weer, niet opgewekter door.

Naar buiten kijkend moet ik denken aan mijn vertrek uit Kabul. Zou er morgen ook vertraging zijn? Hoeveel sneeuw ligt er in Kabul? Of ben ik nu weer teveel een Eeyore? Misschien is reizen per muildier wel het aanwezen middel bij dit weer; permanente viervoet aandrijving.