Hier aan de noord grens van Afghanistan zitten we echt in 'paarden land'.
De buzkashi is de nationale sport van Afghanistan. Vlak bij onze PRT is een buzkashi speelveld en vanmorgen toen ik op weg was naar Police Head Quarters kwamen we een groepje kinderen tegen op twee jonge ezeltjes. Paard rijden zit ze in het bloed. Zoals de kinderen in Europa dromen van een loopbaan in het voetbal zo dromen ze hier van een carrière als chapandaz, of te wel meester buzkashi ruiter.
De chapandaz is als een soort beroeps jockey en wordt ingehuurd door rijke eigenaren die niet zelf hun paarden uitbrengen in de buzkashi. Een goede chapandaz heeft de paarden voor het uitzoeken want een paard dat goed presteert in de buzkashi geeft de eigenaar veel aanzien.
De chapandaz, zowel als het paard, wordt als atleet beschouwd en moet veel conditietraining doen.
Even verder op, op de zelfde weg, kwamen we drie ruiters tegen.
Voor Afghaanse begrippen waren het grote, stevige paarden. En ja wel hoor; ze vertelden dat ze met de paarden op weg voor de training. Er was een ongezadeld paard bij dat mij direct werd aangeboden voor een ritje (toch maar afgeslagen - moest naar mijn werk), maar een volgende keer .....
In deze periode van het jaar is deze sport heel populair en naar mate het voorjaar vordert neemt het aantal wedstrijden toe tot het werk op het land alle aandacht op eist en de buzkashi tot het volgende seizoen wordt opgeschort.
De buzkashi is de nationale sport van Afghanistan. Vlak bij onze PRT is een buzkashi speelveld en vanmorgen toen ik op weg was naar Police Head Quarters kwamen we een groepje kinderen tegen op twee jonge ezeltjes. Paard rijden zit ze in het bloed. Zoals de kinderen in Europa dromen van een loopbaan in het voetbal zo dromen ze hier van een carrière als chapandaz, of te wel meester buzkashi ruiter.
De chapandaz is als een soort beroeps jockey en wordt ingehuurd door rijke eigenaren die niet zelf hun paarden uitbrengen in de buzkashi. Een goede chapandaz heeft de paarden voor het uitzoeken want een paard dat goed presteert in de buzkashi geeft de eigenaar veel aanzien.
De chapandaz, zowel als het paard, wordt als atleet beschouwd en moet veel conditietraining doen.
Even verder op, op de zelfde weg, kwamen we drie ruiters tegen.
Voor Afghaanse begrippen waren het grote, stevige paarden. En ja wel hoor; ze vertelden dat ze met de paarden op weg voor de training. Er was een ongezadeld paard bij dat mij direct werd aangeboden voor een ritje (toch maar afgeslagen - moest naar mijn werk), maar een volgende keer .....
In deze periode van het jaar is deze sport heel populair en naar mate het voorjaar vordert neemt het aantal wedstrijden toe tot het werk op het land alle aandacht op eist en de buzkashi tot het volgende seizoen wordt opgeschort.
No comments:
Post a Comment