Vanmorgen vroeg van Istanbul naar Kabul gevlogen met Turkish Airlines.
Onderweg weer schitterende besneeuwde bergen gezien, wat een imposant landschap en wat ongelooflijk mooi. Ik ben geneigd een foto van het berg landschap in te voegen maar dat heb ik al zo vaak gedaan dus deze keer maar niet.
En natuurlijk had ik mijn camera niet paraat toen we Kabul naderden! Wat jammer, ik heb nooit zo'n goed beeld van de stad gehad als vanmorgen, alles wat zichtbaar, KAIA, TV hill, de brede weg naar het Koninklijk paleis, het paleis van de Koningin, zelfs het Russisch officiers casino.
Snel mijn camera uitgepakt maar toen was het natuurlijk al te laat.
Waar ik wel een foto van kon maken, toen we de landing hadden ingezet, was dit:

En dat zet wel weer even de toon.
Dit is een land met grote problemen en een ellendige geschiedenis.
Dit molenwiel is de beruchte Pul-e-Charkhi gevangenis of wel het Afghan National Detention Facility.
De gevangenis werd berucht door de martelingen en executies die daar hebben plaats gevonden. Er is een massa graf aangetroffen uit de communistische tijd met meer dan 2000 lichamen.
Tussen april 1978 en de Russische invasie van december 1979 heeft de communistische People's Democratic Party of Afghanistan van president Nur Muhammad Taraki, in deze gevangenis, ruim 27.000 politieke gevangenen vermoord.
Taraki op zijn beurt werd op 14 september 1979 vermoord door een politieke tegenstander (Amin).
Hij werd gesmoord met kussens !
De 'broeder twist' tussen de verschillende communistische facties en de enorme slachting werden voor de Soviet Unie de aanleiding tot de invasie in december 1979.

Wat een walgelijk plek. Wat een geschiedenis heeft dit arme volk achter de rug! En hoe begrijpelijk is het diep gewortelde wantrouwen en de haat tussen verschillende groeperingen. Dit volk heeft onze steun nodig om tot een normalisatie van de Afghaanse maatschappij te komen en de verschrikkingen van het recente verleden achter zich te laten.
Zie je ik heb iets van Eeyore.

Morgen hoop ik naar Kunduz te kunnen vliegen en dan komt er weer een optimistischer verhaal.