Toen ik op missie ging naar Afghanistan vroegen mensen mij of ik soms helemaal gek was. Nu is 'gek zijn' voor het solliciteren binnen EUPOL formeel geen functie vereiste maar het komt wel goed van pas als je met de bureaucratie van de EU in Brussel en in de missie moet werken.
De Chef Staf van CPCC in Brussel zei mij dat mensen die op missie gaan in drie categorien zijn te verdelen: mad, bad or running away. Eerlijk gezegd zie ik van elke categorie vertegenwoordigers in de missie.
Hoe dan ook dolheid heerst hier wel, daarom worden we ingeent.
Hondsdolheid is gevaarlijk voor de mens en als de patiënt eenmaal symptomen van infectie vertoont, loopt het vrijwel altijd dodelijk af.
In Nederland is al tientallen jaren geen inheems geval van menselijke rabiës geregistreerd; wereldwijd vergt hondsdolheid nog 40.000 tot 70.000 doden per jaar, voor 80% in Azie en Afrika. Enten is dus geen overbodige luxe in Afghanistan.
.JPG)
Er zijn veel honden in Afghanistan. De Afghaan houdt nu eenmaal van alles wat kan vechten, hanen (zelfs kwartels), honden en ook kamelen. Vechtkamelen, ooit van gehoord ?
Ook rond ons kamp en vooral op het vliegveld lopen tientallen lieve honden rond. Toch maar uitkijken dus en naar de militaire doktor dus.
Ik heb nu al twee prikken gehad. Over twee weken de derde en laatste. Ik krijg daar ook weer een medaille voor, ik weet alleen nog niet waar ik die ga dragen.
De Chef Staf van CPCC in Brussel zei mij dat mensen die op missie gaan in drie categorien zijn te verdelen: mad, bad or running away. Eerlijk gezegd zie ik van elke categorie vertegenwoordigers in de missie.
Hoe dan ook dolheid heerst hier wel, daarom worden we ingeent.
Hondsdolheid is gevaarlijk voor de mens en als de patiënt eenmaal symptomen van infectie vertoont, loopt het vrijwel altijd dodelijk af.
In Nederland is al tientallen jaren geen inheems geval van menselijke rabiës geregistreerd; wereldwijd vergt hondsdolheid nog 40.000 tot 70.000 doden per jaar, voor 80% in Azie en Afrika. Enten is dus geen overbodige luxe in Afghanistan.
.JPG)
Er zijn veel honden in Afghanistan. De Afghaan houdt nu eenmaal van alles wat kan vechten, hanen (zelfs kwartels), honden en ook kamelen. Vechtkamelen, ooit van gehoord ?
Ook rond ons kamp en vooral op het vliegveld lopen tientallen lieve honden rond. Toch maar uitkijken dus en naar de militaire doktor dus.
Ik heb nu al twee prikken gehad. Over twee weken de derde en laatste. Ik krijg daar ook weer een medaille voor, ik weet alleen nog niet waar ik die ga dragen.
No comments:
Post a Comment