Zoete broodjes

Ik wil graag het positieve zien in wat we hier mogen doen. Maar ja de laatste paar dagen valt dat niet mee.
De rampzalige gebeurtenis in Kandahar werpt schaduwen ver vooruit. In de stad wordt heel veel over die gebeurtenis gesproken en ook onze Afghaanse collega's zijn er vol van. Op internet circuleren boodschappen en foto's die de machteloosheid en het verdriet tot uitdrukking brengen.
Ik kan er niet omheen. Dit is een van die foto's die circuleren (en wees ervan overtuigd dit is een gematigde uiting van wat er leeft).

Het doet pijn. Het is afschuwelijk.


Maar toch zijn er nog altijd positieve ontwikkelingen.
In diezelfde gevangenis waar onze tapijten man zijn kleden knoopt is ook een bakkerij. Ook hiervan wordt het product op de vrije markt verkocht. De directeur, die ons rondleidt, heeft hele moderne ideeen die door de gevangenen heel erg worden gewaardeerd. Hij kent al zijn gasten en praat heel ontspannen met ze. Hij loopt tussen de gevangen rond, ongewapend en zonder lijfwacht.

Dus in deze gevangenis worden nog zoete broodjes gebakken !