Het is gelukt !!
Vanmorgen kwam met een flinke vertraging onze eigen EUPOL Beachcraft 19 aan op het vliegveld van Kunduz. Er zat ook nog een Canadese collega in het vliegtuig die door moest naar Faizabad maar dat vliegveldje was gesloten in verband met slecht zicht (net als Kunduz dagen lang gesloten was geweest). De andere passagier was Michel Couplan, het Hoofd Trainers, die naar Kunduz was gekomen om de diploma uitreiking bij te wonen van de Train de Trainer cursus die onze collega's zojuist hadden afgemaakt.
Elke leerling moest als eind examen een eigen presentatie verzorgen waarbij hij ten minste twee leermethodieken moest demonstreren. Helaas hebben zowel Michel als ik de presentaties gemist, hij omdat het vliegtuig te laat in Kunduz lande en ik omdat ik op hem stond te wachten !
Maar hier een paar van de flip-over tekeningen die de cursisten hebben gemaakt.

Daarna omgekleed in burger, mijn bagage in de auto geladen en naar het vliegveld gereden om nu zelf naar Kaboel te vliegen. In de berm van de weg naar het vliegveld, een kilometer van de PRT, liggen de restanten van vliegmachines die het net niet gehaald hebben. Helikopters, vliegtuigen en andere machines die ik niet meer kan determineren.

Maar ja, nooit de moed verliezen !
De vlucht van Kunduz naar Kaboel (jawel hoor even over Faizabad waar we inderdaad door de laag hangende bewolking niet konden landen) is een feest; als altijd. Afghanistan is zo mooi !  In de lente licht groen, 's zomers stoffig grijs en in de winter prachtig besneeuwd. De bergen die we over vliegen zijn de Hindu Kush. De naam zegt zoveel als zelf moord. Het lijkt ook pure zelfmoord om, anders met een vliegtuig, deze bergen over te steken. Deze keten is het begin van de Himalayas.  

Het is weer leuk even in Kaboel te zijn. Ik heb een transit kamer op het Hoofd Bureau.

Oh ja; als er morgen niets leukers gebeurt zal ik iets op schrijven over het bezoek dat we dinsdag en woensdag in Kunduz hebben gehad maar voor nu ligt daarop nog een embargo !